Vestel Servis Bursa

işte bu evlendiği kadın, oğlu yusuf'a bakıyordu. üvey anne ama kendi oğluymuşcasına seviyordu onu. adı filiz'di. filiz abla çilli, tıknaz sarışın hamarat bir ev hanımı; bize devamlı kurabiyeler getirir, börekler yapardı. o zamanlar çocuğuz tabi, annemgilin konuşmalarına kulak misafiri olduğum kadarıyla kendisinin çocuğu olmuyormuş, rahimini aldırmak zorunda kalmış genç kızken. bunu da biraz takıntı haline getirmiş normal olarak. ruh sağlığıda biraz bozulmuş, psikoloğa gitmişler bir süre. lakin yusuf'u kendi çocuğu gibi kabul etmiş, ona bir anne gibi bakıyordu. bu yüzden yusuf bir anne sıcaklığına kavuştuğu için ahmet amcanın içi rahattı. yusuf bi buçuk yaşlarında maşallah tosuncuk gibi, ne zaman ağlamaya başlasa tüm apartmanı ayağa kaldıracak cinsten gürbüz bir bebek idi. Vestel Servis Bursa yine bir akşam evlerine gitmiştik. annem mutfakta yemeklerin servis edilmesine yardım ediyor, babamgil de balkonda tavla oynuyordu, ben ise tuvalete gitmek için izin istemiştim.