Toshiba Servis Bursa

0 - 6 yaş arası çocuklarla vakit geçirmek hoşuma gidiyor. onları gözlemleyip onlarla iletişime geçmek büyük bir keyif benim için. öyle ki; iki yaşındaki bir bebeğin bile sırdaşı oluyorum kimi zaman. gülücüklerini benimle paylaşmaları huzur veriyor. tertemiz zihinleri her seferinde beni şaşırtacak şeyler sunabiliyor bana. insan olduğumu en çok onların yanında hissediyorum. yapmacıklıktan eser yok bu yaş grubu çocuklarda. her hareketleri o kadar doğal ki. insan özeniyor o hallere. Toshiba Servis Bursa gencligimde (30u gorunce 20lerin adi genclik oldu) bir uzuntu mimlemistim kendime, gonul ferahlatiyordum "asla bir daha o kadar uzulemem nasilsa" diyerek gozu kapali atliyordum durumlardan durumlara.. bu sabah farkettim ki; o uzuntuyu hatirlamiyorum. emniyet subabimi kaybettim, bir bosluk hissettim.. yeni subap; yeni uzuntu demek, edinmek istemiyorum.. bu başlığa bir gün yazmak isteyeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi ama iyi bir dönem geçirmediğim şu günlerde dostlarımın arasından aldığım ve verdiğim değere göre biçimlenip yararı da zararı da olmayandan uzaklaşıyorum. en yakın kardeşim dediğim bir insanı kaybettim ya da o beni kaybetti ne farkeder sonuçta 10 yıllık bir arkadaşlığı bir kaç damla göz yaşı dökerek bitirdim ama bunu yaparken sağlam dostlarımdan destek aldım baskaydı onlar benim için. büyük bir aşkla çok sevdiğim biricik sevgilimle uzun süredir koyamadığımız noktayı veda bile etmeden saçma sapan bir şekilde koyduk düşününce diyorum ki; iyi ki dönmüşüm yolun başından. hepimiz kötü zamanlar geçirebiliriz, değişebiliriz kimi zaman sabır çizgilerini zorlayabiliriz ama tahammül bittiyse öncesinin ya da sonrasının ne önemi kalıyor ki geriye? içimde bir his var düzene giricem çok yakın zamanda. biraz yardıma ihtiyacım var ve çevreme bakıp gülümseyebiliyorum hala. elimi tutan, yanımda olan insanların bana yardım edeceğini biliyorum. en önemlisi geç olsa da artık neyi istediğimi biliyorum. jehan barbur'un düzelebilirdim şarkısında yaşıyorum. yapabilirdim, yapabilirim, düzelebilirim diyorum.