Baymak Bursa Servisleri

vereceğim karara göre, geleceğimi yeniden çizebileceğim bir ayrımın eşiğindeyim. istediğim şeyin peşinden gitmek için geçmiş iki yılımı çöpe atmam gerekecek ancak, bu noktada düşünmem gerekiyor; bu gerçekten istediğim şey mi? hali hazırda bulunduğum durum da istediğim bir hal değil. bu açıdan bakınca kaybetmiş olacağım "sadece" iki yıl olacak gibi geliyor. oysa bir karara varmak çok zor. alışmış olduğum durumdan -ne kadar acı verse de- vazgeçmek güç. insanlara verdiğim önerilerin, çıkar yolların, konformist bir tutumla ele alındığında gerçekleştirmesi ne güç şeyler olduğunun yeni yeni farkına varıyorum. "yapılamayacak ne var? eğer bunu istiyorsan, yapman gereken peşinden gitmek." anlamlı attığım nutuklar geliyor aklıma, insanları yüreklendirme çabalarım. insanın düşünceleriyle, söyledikleriyle, yaptıklarının tutmama durumu ilk kez canımı yakıyor. Baymak Bursa Servisleri ancak başkalarıyla konuşurken -her zamanki gibi- yine bu durumu fark ettirmiyorum. düşünmüyor değilim; belki ummadığım biri yardımcı olabilir. ancak, alışmamışım ki "gerçek" dertlerimden söz edip yardım istemeye. güçsüz görünmek canımı yakıyor, bu yüzden az da olsa paylaşabildiğim insanlara bile asıl düşündüklerimi söyleyemiyorum. bu kadar savunmasız, ne yapacağını bilemez halde kalmadım hiç, kalsam bile bir süre sonra kendim bulurdum zaten çaresini ve hep de buldum, şimdiye kadar. bilen pek yok yazdığımı, burada tanıdığım biri de yok keza, ama yine de bu bir yardım çağrısıdır, benim için. az da olsa hayatına dokunabildiklerim, güzelleştirmeye çalıştığım insanlar, eğer ki anlarsanız bu "benim", anlayın ki, artık benim de anlatmak istediğim bir şeyler var.