Ariston Servis Bursa

yusuf'u kolundan tutarak zar zor dışarı çıkardım. çıkmamızla birlikte koyverdi kendini. "fago sana bir şey sölicem ama diğerlerine söyleme sakın, tamam mı?" +"tamam abi anlat sen. söylemem söz." -o kadın vardı ya, +hangi kadın? -hani içerde gördüğümüz sana gel gel yapan sarışın kadın. +evet ne olmuş ona. -o benim annemdi fago. -nee??!! Ariston Servis Bursa duymamla birlikte irkilmem, kendime gelmem bir oldu. nasıl yani dedim. sustu bir şey diyemedi. bende sustum. konuşamadık. ne konuşacaktı ki bunun üzerine. ben ondan annesinin buraya nasıl düştüğünü mü anlatmasını isteyecektim.. ya da.. başka bir şey... yusuf un başı önüne eğildi. bir kaldırım kenarına çöktü. ben de yavaşça suratına bakamadan yanına oturdum. elimi sırtına götürerek, sırtını sıvazladım. kısık bir sesle sesim çatallaşarak yusuf diyebildim üzgünüm... o sene lise bitti. sonra bi daha da aramadım kendisini. aramaya yüzüm varmadı. kendimden iğrenmiştim bir kere