Çeşme Vestel Servisi

- çok kültürlülükten nasibini almamış, siyaset bilgisi inkılap tarihi kitaplarıyla sınırlı, medeniyeti kendi dar elitisit yaşam tarzını yaşamak zanneden "beyaz izmirliler"e de bir çift lafım var. yerel seçimlerde oy kullandığım sandıktaki bir anımı sizlere hediye ediyorum: mekan gazi ilkokulu. 2. kattı galiba, 1382 sk. sakinleri oy kullanıyor. bilenler bilir, alsancak - gül sokak demografisi, etrafında fırtınalar koparılan izmirli algısının başkentidir. önümde bir aile, arkamda iki aile. önümdekiler ile arkamdakilerin biri arkadaşlar. dedim ya, anneler babalar aynı okullardan; kadınlar itk'dan tanışıyor, erkekler oy kullandıkları sınıflarda okumuşlar vs... tam sıra bizlere geldi, öndeki ailenin çocuklar girdi sıraya. arkada tanışık olmayan aileden itiraz geldi, biz burada ayakta bekliyoruz fala filan diye, anladınız konuyu. iş medeni olmaya falan uzadı, garip tartışmalar dönmeye başladı. "ay bana medeni olmayı öğretecek" gibi cümleler havada uçuşuyor. yuh dedim. gerçekten fonksiyonel anlamda medeni olmak diye bir şey yok, tamamen makyaj söylemler. işte bu profil izmir değildir arkadaşlar. ha, olay adana'da olsa belki kavga çıkardı, o ayrı. ama dediğim gibi, izmirli olmak konusunda gayet iddia sahibiyim, beni kusturacak bir yapmacıklık da yok değil. ben şehre medeni demem, karşıdan karşıya geçenler sağdan yürümedikçe. Çeşme Vestel Servisi - son sözüm yeminli izmir düşmanlarına: eziksiniz. - en son sözüm üç büyücekleri tutan izmirliler'e, göztepem'in on yıllık pankartıdır: izmirli olup da istanbul takımlarını tutanlar önce bizim takımları tutsunlar! mardinli çocuk kalkmış gelmiş oradan, burada göztepeli olmuş, mardinspor göztepe maçında önce mardinliler derneğinde göztepeliler'i ağırlıyor, sonra maça gidiyor göztepe atkısıyla. sen çıkmışsın, laik demokratik türkiye'nin kalesi izmir'in aşığıyım diyorsun, boynunda gese, febe, bejeke atkısıyla. bu nasıl iş? - (mikrofonum kapatılmadan önceki son cümle) bir zahmet izmir'i ulusal siyasetin mezesi yapmayın.