Çeşme Beko Servisi

bu parçalanmışlığın - en azından sözlük ortamında - en popüler malzemelerinden biri; izmirfobi vs izmir fetişizmi şeklinde cereyan etmekte. neymiş, bir izmirli "bütün kürtlerin ve yobazların şehrimden gitmesini istiyorum" yazmış. eee? bunun üzerinden tartışma mı yapılır? bir kişi böyle demişmiş! 3 milyon nüfuslu bir şehirden biri böyle der, diğeri öyle der. bunun üzerinden izmirlilik analizi mi yapılır? ben de istanbul takımı tutulmasın istiyorum. bir açıdan bakınca bu da faşistçe, değil mi? pek sever olduk ota boka faşist-faşizm demeyi. (marksist pkk bile faşist oldu ya, neyse) kendi tespitlerimi sıralayayım, sorusu-itirazı olan olursa çaksın mesajı: Çeşme Beko Servisi -izmir'i izmir yapan önemli unsurlardan biri gayrimüslimlerdi. sayıca azaldılar, anadolu'dan göç geldi, şu anda miras yiyoruz. ama en azından beni musevi, levanten, katolik arkadaşları olan bir anne-baba büyüttü. bu kültürel miras yadsınamaz. apartmanda hala 3 gayrimüslim komşumuz var. zemindeki çukolatacımız musevi, her cuma "hayırlı cumalar" der. ben onun bayramını kutlarım, o benimkini. ortaktır zaten bayramlar. unutmadan bir not: osmanlı döneminde izmir'de cuma-cst-pz tatilmiş. müslüman, yahudi, hristiyan sıralaması. pazartesiyi de izmirli tatil ilan edermiş, kendiliğinden... amin maalouf'un yalancısıyım. -izmirli keyifçidir. yukarıdaki son cümle sebep olabilir. istanbul'a her gidişimde bunu daha iyi anlıyorum. iş dünyası olarak, zihniyet olarak çok çok çok gerilerdeyiz. iş dünyası deyince; küçük türkiye'dir izmir. biz nasıl ki ülke olarak birbirimizi yemekten koca dünya arenasında bir başmıza kalırız hep, izmirli de birbirini yemekten ulusal arenada pasif kalır, lobicilik yapamaz. profesyonel bir iş paslama, herkes gelişsin bilinci yoktur.