bir insanın benim için bir şey yapması beni çok rahatsız ediyor. fazla rahatsız ediyor.
doğum günümdü geçenlerde. 9 arkadaş birleşip (danaya girmişler diyesim geldi bi an) bi pastaneyi kapatmışlar. pasta kutlama falan bildiğiniz doğum günü işte.
bir insan doğum gününde kendini kötü hisseder mi? ben hissettim. hem de tahmin edemeyeceğiniz kadar.
sadece bununla kalsa yine iyi. bi yere gideceğimiz zaman beni beklediklerinde, birisi benim için yemek yapınca, hediye alınca, benim için ufacık da olsa bir fedakarlık yapınca, bundan duyduğum rahatsızlık, mutluluğun binlerce kat fazlası oluyor. restoranda bana dolaylı da olsa hizmet eden garsondan/temizlikçiden defalarca özür dileyesim geliyor. kendimi çok kötü hissediyorum.
Balkon mobilyaları
ama bu sadece fiziksel eylemlerde söz konusu. yoksa mesela, sevdiğin birinin olması ve seni özlemesi, özlerken acı çektiğini bilsen bile güzel bir şey. bu mutlu eder tabi. ama o kişi benim için somut bir şeyler yaparsa işin rengi değişir. kötü hissederim, yerin dibine geçerim o zaman.
kendini önemsiz görmek değil bu kesinlikle. yarrak gibi egom var benim. ama bu da böyle tuhaf bir şey işte. kimse benim için bir şey yapmasın istiyorum.
bu ekşi itiraf benim sonum olacak ama hadi bakalım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder